Locatie en projectleider gevonden!

Door Michiel1972 met data van het CBS.

Ieder mens heeft zo zijn kwaliteiten en daar moet je het bij houden. Vanuit De Ontaarde Boom ben ik samen komen te werken met Joost Splinter, een ervaren projectleider in de culturele sector. Dat is ons beiden goed bevallen en daarom gaan we nu samen deze nieuwe uitdaging aan. Ik ben er heel blij mee, het geeft mij de mogelijkheid om bij mijn talenten te blijven en dit geeft me plezier in het werk.


Je moet de huid niet verkopen voor de beer geschoten is, maar ik wil mensen wel meenemen in het enthousiasme en goede nieuws. We hebben de mogelijkheid gekregen een prachtig stuk grond te pachten in de gemeente Lochem. Het stuk bosgrond ligt pal achter een uitvaartcentrum en is ingesloten tussen twee weilanden. Dat is mooi, omdat in het ontwerp gebruik gemaakt wordt van de afwisseling van beslotenheid en meer open zicht.

De komende maanden zullen Joost en ik zoveel mogelijk eerst contact leggen met partijen in Lochem en omstreken om te zien of we op de juiste plek zijn neergestreken. Het lijkt er in ieder geval wel op!

Maquette

c

De ervaring leert dat ik soms concreter moet worden om de boodschap duidelijk te krijgen. Daarom heb ik voor De Rouwtuin een maquette gemaakt, een schaalmodel van een stuk land van 2 Ha. Het goede hiervan is dat je wordt gedwongen om het concept verder te brengen en verder in verband moet brengen met het landschap. Inspirerend om te doen. Het maakt alles nog weer veel concreter en ik zie nu echt geen obstakels meer om met een stuk land aan de gang te gaan. Natuurlijk heeft het stuk land weer invloed op het ontwerp, maar dat maakt niet uit. De interactie met het landschap is juist weer een inspiratiebron, bepaalde plekken hebben een bepaalde uitstraling die je pas kunt meenemen in je ontwerp als je daadwerkelijk een stuk bos of heide hebt ervaren. Ik vind dat ook een typisch verschil tussen het ontwerpproces en het kunstzinnige scheppen, bij de laatste is de invloed van onvoorspelbare verrassingen van wezenlijk belang, terwijl de verrassingen bij het ontwerpen weinig invloed hebben. Het scheppen vanuit wat er is, is wezenlijk anders dan het scheppen vanuit de cognitie, het denken. Goed, al met al, blij met deze maquette en hopelijk kunnen we nu weer stappen gaan zetten!

Presentatie bij Bezinningshuis

Op 29 November was ik gevraagd een presentatie te geven bij het Bezinningshuis. Dit is een plek waar men naar eigen zeggen ‘kan stilstaan bij de  eigen (on)sterfelijkheid’. Er zaten een stuk of vijftien mensen in het zaaltje. Vrijwel allemaal rouwspecialisten of ritueelbegeleiders, of beter begeleidsters, want het waren voornamelijk vrouwen. Ik was erg blij met deze uitnodiging, aangezien ik de ontworpen rouwtuin hier in een keer aan een uitgebreide lakmoesproef kon onderwerpen bij kenners. De presentatie duurde ongeveer twintig minuten en daarna was er ruimte voor gesprek. Dat was zeer nuttig, het gaf mij weer nieuwe inzichten over hoe je naar De Rouwtuin kunt kijken en hoe zij er naar kijken. Veelal was dat vooral het ‘begeleidingsperspectief’. Hoe kun je mensen begeleiden in een rondgang door de tuin? Zou je dit als therapeut samen met een cliënt kunnen doen? Zouden er op bepaalde tijden begeleiders ter plekken kunnen zijn? Waar past dit in een therapie. Dat soort zaken.

Gelukkig, ik kan niet anders zeggen, was er geen inhoudelijke kritiek die aan de kern van het concept raakte. Iedereen was enthousiast en er was veel bijval. De wens werd uitgesproken om binnen een jaar nog eens opnieuw een presentatie te geven om te kijken hoe de zaak er dan voorstaat. Dat lijkt me zeker een goed idee.

Stand van zaken

Het lijkt op dit blog alsof er weinig gebeurd in de ontwikkeling van De Rouwtuin. Dat was ook een tijdje zo omdat het andere project van De Waterspiegel, namelijk De Ontaarde Boom, alle tijd opslokte. Daarbij kwam er toch ook een hoop bij kijken om het bestuur op orde te krijgen, de administratie, enzovoort. De vruchtbare bodem kortom die nodig is voor een doeltreffende organisatie. Sinds deze zomer staat De Rouwtuin echter weer helemaal in de schappen. Ik werk een groot deel van de week aan de tuin in mijn atelier. Daarnaast heeft Sander van der Duin zich opgeworpen om een video te maken om het project makkelijk communiceerbaar te maken. Verder voer ik gesprekken in het land met mensen die een rol zouden kunnen spelen in de realisatie. Van inhoudelijk tot praktisch.

29 november geef ik een presentatie in Het Bezinningshuis aan rouwtherapeuten en rituele begeleiders. Ben heel benieuwd.
Binnenkort zal ik ook wat meer visueel materiaal hier op het blog zetten. We doen ons best!

Ontwerp van de tuin

Het ontwikkelen van de rouwtuin is een vrij complex proces, waarbij in de toekomst met verschillende specialisten moet samengewerkt  worden. Daarom streef ik er naar van grote lijnen naar detail te werken en heb daar een vorm voor gevonden. Het lijkt een beetje op een spel. Er zitten verschillende lagen in, die los te plaatsen zijn. De onderste zijn de landschapssoorten of landschappen. Op deze landschappen komt de weg of route. Langs die route wordt de bezoeker langs ervaringsthema’s geleid. Waaronder 4 verwerkingsfases van rouw en bijvoorbeeld ‘verbondenheid met lotgenoten’. Bij de verschillende thema’s kunnen dan rituelen, sculpturen of architectonische ingrepen, teksten en bouwwerken (met daarin ervaringen) worden geplaatst. Ieder van deze soort heeft een verschillend soort blokje. Zo ontstaat een weg vol ervaringen, waarbij alle onderdelen gericht zijn op het creëren van een ervaring die helpt bij het verwerken.

Je kunt hier met een team aan werken zonder het overzicht te verliezen en het dient als manier om te presenteren. Het werkt voor mij ook heel goed om tot duidelijke opdrachten te komen naar derden toe.

Een grote stap voorwaarts wat mij betreft, ook met dank aan Hadas Lieber die hierbij begeleidt. We hebben hiermee een vorm gevonden om al het al gedane werk een plek te geven en om te zetten naar iets concreets. Ik ga het ‘spel’ nog enigszins aanpassen en aanvullen, maar daarna zijn we eigenlijk klaar om met een plek aan de gang te gaan. Wie biedt?!

Eerste bericht.

De rouwtuin is met de start van deze website in zijn eerste openbare fase gekomen. De komende tijd zal ik aan de slag gaan met met formeren van een bestuur voor stichting De Waterspiegel, die dit project zal gaan dragen. Daarnaast zal ik gesprekken aangaan met mensen die zich willen inzetten voor de rouwtuin of ideeën willen aandragen. Er zit veel ruimte in de manier waarop de tuin gerealiseerd kan worden. We kunnen werken met allemaal nieuwe kunstwerken, of met deels bestaand werk bijvoorbeeld. Daarnaast zal het vormgeven van de tuin zelf ook een belangrijk onderdeel zijn. We willen ook bezoekers de mogelijkheid geven iets te ‘ doen’ , een rituele handeling aanbieden die het verwerken versterkt. Zo kun je denken aan het verplaatsen van iets, iets achterlaten, het produceren van een geluid, het branden van kaarsen, etcetera. We moeten daarbij niet te bang zijn voor cliché’s denk ik, herkenbaarheid is belangrijk soms.

Ideeën zijn altijd welkom.